Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Ευρώ - Δραχμή: Τί πραγματικά συμβαίνει;


Γράφει ο Δημήτρης Μ.

Για τους αφηνιασμένους παπαγάλους που είτε αφελώς είτε όχι, μας εκβιάζουν βάζοντας το δίλημμα της εξόδου μας από το ευρώ, περί δημοψηφισμάτων και άλλων εφευρημάτων.


Μπορείτε «κύριοι» να προβληματιστείτε λίγο δίνοντας μια συνδυαστική απάντηση, στα κάτωθι ερωτήματα; Και μετά συνεχίζετε να μας εκβιάζετε …

· Για ποιον λόγο ΔΕΝ υπάρχει πρόβλεψη για έξοδο μια χώρας από την ευρωζώνη;

· Για ποιον λόγο πλέον τα νέα μέλη της ΕΕ εισέρχονται υποχρεωτικά ΚΑΙ στην ευρωζώνη;

· Για ποιον λόγο μέσα στον γενικό χαμό του ευρώ αναγγέλθηκε η είσοδος της Ρουμανίας στην ευρωζώνη;

· Οι τελευταίες προβλέψεις από το εξωτερικό λένε ότι θα «τους» κοστίσει η έξοδος περί το 1 τρις. Αν προσθέσουμε τα κόστη από τις εξόδους των επομένων κρατών που θα ακολουθήσουν με μαθηματική ακρίβεια, στα πόσα τρις θα φθάσει το μαλλί;

· Για ποιον λόγο μερικοί-μερικοί από το εξωτερικό έχουν αρχίσει τις κωλοτούμπες στις δηλώσεις τους, π.χ. Γιούνγκερ;

· Για ποιο λόγο ΔΝΤ και Κομισιόν χωρίς να τους ζητηθεί άρχισαν να συζητούν αλλαγές στον τρόπο μέτρησης του ελλείμματος;

· Για ποιον λόγο οι επίσημες αρχές της χώρας μας, δεν δίνουν εγγράφως την άσχημη οικονομική κατάσταση και την προωθούν μόνο μέσω διαρροών;

· Για ποιον λόγο ξαφνικά όλοι – μα όλοι – ενδιαφέρονται τόσο πολύ για το καλό μας και θέλουν να μείνουμε στο ευρώ;

· Εφ’ όσον «δούμε» ότι το επερχόμενο παγκόσμιο κράτος συγκεντρώνει συνεχώς εξουσίες (από ΕΟΚ σε ΕΕ και προχωράμε σιγά-σιγά σε πολιτική και οικονομική ενοποίηση), για ποιο λόγο να «εξαναγκαστεί» μια χώρα δίχως να το θέλει, σε ανεξαρτητοποίηση της από τα δεσμά του ευρώ;

· Μήπως η όλη κρίση του ευρώ έχει να κάνει με το «αναμενόμενο» παγκόσμιο νόμισμα;

· Μήπως τελικά ο απώτερος στόχος όλου αυτού του ορυμαγδού ανακοινώσεων και εκβιαστικών διλημμάτων, εντός και εκτός Ελλάδος, αποσκοπεί στην απόσπαση ψήφων υπέρ των μνημονιακών, για την συνέχιση της «ιδιωτικοποίησης» του πλούτου της χώρας και όχι μόνο;



5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο δίαυλος για την παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Το κάνει αργά και μεθοδευμένα. Η Ελλάδα πρέπει να φύγει και από την Ε.Ε και από το
Ευρώ όσο πιο σύντομα γίνεται για να σωθεί.

Σταματήστε να φοβάστε ΕΛΛΗΝΕΣ.

Ας είμαστε εμείς, μια μικρή χώρα που πρώτη θα βάλει το λιθαράκι της (ως οφείλει) για να χαλάσει το σχέδιο τους.

Αν το παραπάνω σας φαίνεται παραμύθι... τα λέμε.. ΣΥΝΤΟΜΑ..

Ανώνυμος είπε...

διόρθωση

2000 ευρω=2000 δραχμες

Ανώνυμος είπε...

Πως φαινεται οτι καποιοι που λενε 2000 ευρω=2000 δραχμες,ειναι παντελως αδιαβαστοι και ανενημερωτοι!
Χειροτεροι κι απο τους ανθελληνες αρχηγους των!Αυτοι δεν τολμουν να πουν τετοια μπαρουφα...

Ανώνυμος είπε...

ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΙΣ 9 Η ΩΡΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ ΕΥΡΩ Η ΔΡΑΧΜΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΖΑΚΗ.ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΗΣΤΟ enikos.gr ΔΙΑΔΩΣΤΕΤΟ.ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ

Ανώνυμος είπε...

Η έκδοση νομίσματος συνιστά πράξη εθνικής κυριαρχίας και αποτελεί θεμελιώδες προνόμιο ενός κράτους που είναι ελεύθερο και ανεξάρτητο.
Το δίλημμα που τίθεται για ΕΥΡΩ ή ΔΡΑΧΜΗ, θα πρέπει να αποσαφηνιστεί με το ερώτημα : ΕΥΡΩ ή ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ.

Διότι αν μιλάμε για δραχμή θα πρέπει να προσδιορίσουμε ποιος θα έχει το εκδοτικό προνόμιο, η ιδιωτική ΤτΕ - έντοκα (έχει ανώνυμη μετοχική σύνθεση και το καταστατικό της επιτρέπει μόνο μέχρι το 30% κρατικής συμμέτοχης) ή την κρατικοποιημένη ΤτΕ - άτοκα. Η διάκριση είναι σημαντική.

Αντίστοιχα, το εκδοτικό προνόμιο του Εύρω, ανήκει στην ΕΚΤ και ως νόμισμα δεν είναι αξιόγραφο (δηλ. αποδεικτικό αξίας) αλλά χρεόγραφο (δηλ. αποδεικτικό χρέους) !!!
Δηλαδή μπαίνει στην οικονομία μας ως ΧΡΕΟΣ (και μάλιστα έντοκα).

Δημιουργείται και μετά δανείζεται στις εμπορικές τράπεζες με 1% και κατόπιν αυτές το δανείζουν με 4%, 5% ή και 6%, μέσω της αγοράς ομολόγων. Το ομόλογο όμως αποτελεί μια επένδυση και ως επένδυση εμπεριέχει και επενδυτικό ρίσκο. Μέχρι και το 2009 (την έναρξη της κρίσης) αποτελούσε την καλύτερη επένδυση και για αυτό έφερε την υψηλότερη διαβάθμιση ως ΑΑΑ (τώρα πια στην κατηγορία σκουπίδια –junk ).

Τώρα μέσω μνημονίων, δανειακών συμβάσεων και με συνδυασμό άγριας λιτότητας και υψηλής φορολογίας αναγκάζουν τα κράτη (τους λαούς) να πληρώσουν την άστοχη επένδυση και την χασούρα των τραπεζών. Δηλ. κοινωνικοποίηση της ζημιάς και ιδιωτικοποίηση του κέρδους
(ο γνωστός όρος Privatize the gains and socialize the losses)

Όταν εκδίδεις oμόλογο δημιουργείς χρέος, όταν βγαίνεις στις αγορές δημιουργείς χρέος, όταν υπογράφεις μια δανειακή σύμβαση δημιουργείς χρέος και όταν μιλάς για εύρω-ομόλογα μιλάς για χρέος με την συνολική εγγύηση όλης της ευρωζώνης.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ δυνατόν να λύσεις ένα πρόβλημα χρέους με ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΕΟΣ, όπως να δεν είναι δυνατόν να δώσεις περισσότερο αλκοόλ σε ένα μεθυσμένο, για να τον κάνεις νηφάλιο.