λυτρώθηκε η χώρα) ένιωσα να ταξιδεύω…
Ένιωσα να είμαι κάπου αλλού και να ζω κάτι άλλο. Σαν ένα όνειρο, σαν μια φαντασία. Ένα συναίσθημα όμως, που ομολογώ, περισσότερο θλιμμένο με έκανε να νιώσω, παρά αισιόδοξο…
Δυστυχώς όμως, ούτε όνειρο ήταν, ούτε φαντασία. Ήταν μια πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα, που ακούω, αλλά δεν μπορώ να ζήσω και εγώ και εκατομμύρια κόσμος, που κάθε μέρα, βιώνει τις σκληρές δοκιμασίες της ζωής…
Είχα, γράψει σε μια προηγούμενη τοποθέτηση μου, πως με λυπεί το γεγονός να βλέπω, εν έτη 2012, πολιτικούς, που υποτίθεται έχουν περάσει από χίλια δυο κύματα και από χίλιες δυο δοκιμασίες, να λειτουργούν και στην κυριολεξία να ζητιανεύουν την ψήφο, με όρους μαυρογιαλούρου…
ΘΑ… ΘΑ… ΘΑ… ΘΑ…
Κι όμως. Εδώ ο κόσμος, μάλλον η Ελλάδα μας, καίγεται (η μήπως κάηκε ήδη;) και εκείνοι συνεχίζουν να… πουλάνε τα «ΘΑ» τους. Συνεχίζουν να μας τάζουν πράγματα, που ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να γίνουν! Που για να γίνουν, πρέπει να έρθει τούμπα ο κόσμος…
Κι όμως, πατρίδα, τα πιστεύουν. Και αυτό, είναι μάλλον επικίνδυνο…
Γιατί, δεν μπορεί να είναι αλήθεια το γεγονός να μην έχουν καταλάβει τίποτα. Όχι δεν μπορεί…
Είναι αδύνατον να μην έχουν συνειδητοποιήσει, την κατάσταση. Είναι αδύνατον να μην μπορούν να συνειδητοποιήσουν, πως μετράμε ήδη ΤΡΕΙΣ νεκρούς από αυτοκτονίες!
Όχι δεν μπορεί…
Δεν μπορεί να θέλουν, η μάλλον να απαιτούν και να εκβιάζουν, το χειροκρότημα, όταν έχουμε ΚΗΔΕΙΕΣ…
Μέχρι που ακούσαμε το απίστευτο -από πολιτικό, στο ερώτημα ότι υπάρχει κίνδυνος να μην υπάρξει αυτοδυναμία όπως δείχνουν οι μετρήσεις- «αν θέλουν να τους κοπούν οι μισθοί και οι συντάξεις, ας μην βγάλουν αυτοδυναμία»!
Ακούστε Έλληνες! Ακούστε εδώ εκβιασμό!
Ακούστε πως πάνε να διεκδικήσουν τον κυβερνητικό θώκο και τις υπουργικές καρέκλες. Όλοι τους. Οι συνένοχοι δηλαδή και οι συμμέτοχοι στην καταστροφή της χώρας.
Μιλούν με κουβέντες, που το λιγότερο (κι ας μην τους αρέσει όταν τους το λένε) αποτελούν στυγνό εκβιασμό. Γιατί αν δεν αποτελούν εκβιασμό, ας μας πουν τι αποτελούν… Ευχολόγια;
Τα ακούς πατέρα; Με εκβιάζουν, πως αν δεν τους δώσω αυτοδυναμία, δεν θα μου δώσουν μισθό και θα σου κόψουν και την σύνταξη που τους πλήρωνες ΕΣΥ 50 χρόνια! Και αν πεθάνεις, δεν πειράζει…
Το είπε και η κυρία Παπαρήγα. «Σε μια μάχη, σπάνε και κάποια αυγά»…
Δεν ξέρω σύντροφοι, φοβάμαι ότι τα λεγόμενα τους και οι κινήσεις τους, μας πάνε σε μια πολύ επικίνδυνη κατεύθυνση… Πολύ επικίνδυνη…
Γιατί όπως καταλαβαίνετε, προσπαθούν να μας πάνε σε μια εκλογική αναμέτρηση, με δεκτή απάντηση μόνο το «ΝΑΙ». Γιατί αλλιώς, θα μας τιμωρήσουν…
Ενώ, είναι οι κύριοι ένοχοι. Γιατί εκτός των άλλων, συνεχίζουν να αφήνουν ανοικτή (και οι δύο) μια πολύ σημαντική εκκρεμότητα. Μια εθνικής σημασίας εκκρεμότητα…
Γιατί μπορεί να τα έχουν πει και να τα έχουν φωνάξει όλα οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος, σε αυτή την προεκλογική τους διαδρομή, δεν έχουν όμως αναφέρει και δεν έχουν τολμήσει να ομολογήσουν, για να κάνουν και την θέση τους ξεκάθαρη και ειλικρινή, το μέγα ζήτημα που κρίνει στην ουσία τα ΠΑΝΤΑ…
Έχουν υπογράψει (και οι δύο) τους όρους του μνημονίου; Ενός μνημονίου, που τους θέλει να είναι δύο καλά παιδάκια, που μόλις τελειώσουν το επιτραπέζιο «εκλογές» που παίζουν, θα κάτσουν όμορφα και αθόρυβα και είτε το θέλουν, είτε όχι, θα αναγκαστούν να συνεργαστούν;
ΝΑΙ η ΟΧΙ κύριε Σαμαρά και κύριε Βενιζέλο; Πάρτε το θάρρος επιτέλους, σεβόμενοι την πολιτική ηθική σας -που διακυβεύετε και σε κάθε ομιλίας σας- και απαντήστε…
πηγη
1 σχόλια:
Η απάντηση είναι γνωστή σε όλους μας...ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ....
Δημοσίευση σχολίου