Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

ΗΣΥΧΗ ΩΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ.


"Συ όμως,όταν προσεύχησαι,είσελθε εις το ταμείον σου,και κλείσας την θύραν σου,προσευχήθητι εις τον Πατέρα σου τον εν τω κρυπτώ."
Ματθαίος 6:6
Μια πιστή, αφιερωμένη γυναίκα, προχωρούσε σταθερά στην πορεία της με το Χριστό, όταν εντόπισε ένα πρόβλημα.
Η ήσυχη ώρα του ταμείου της διαρκώς συρρικνωνόταν και γέμιζε παρεμβολές.

Όσο κι αν προσπαθούσε να την κρατήσει ακέραια για τον Κύριο, μια τα παιδιά, μια η γειτονιά, μια διάφορες παρενοχλήσεις , τη διέκοπταν και "έσπαγαν" την επικοινωνία με το Θεό.
"Να μπορούσα σαν κάποιους άλλους αδελφούς να ξενυχτώ, πόσο όμορφα θα ήταν".
Μα το βράδυ που όλοι πια είχαν κοιμηθεί, έπεφταν τα βλέφαρα της από την κούραση, αδύνατον να προσευχηθεί.
Αυτό της το πρόβλημα το έφερνε μπροστά στον Κύριο σαν ανάγκη και σαν παράπονο.
Μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα ξύπνησε στις 3 το πρωί.
Στριφογύρισε δεξιά-αριστερά, μα αδύνατον να ξανακοιμηθεί.
Με τα πολλά τα κατάφερε.
Την άλλη νύχτα πάλι τα ίδια.
Το τρίτο συνεχόμενο βράδυ που της συνέβη, η φωνή του Θεού μίλησε μέσα της.
"Δεν εκμεταλλεύεσαι αυτήν την ώρα για να Μου τα πεις και να σου τα πω;"
Κάθε βράδυ 3 με 4 το πρωί ο Θεός την ξυπνούσε και είχε πια την ήσυχη ώρα της μαζί Του χωρίς περισπασμούς.
Η προσευχή της απαντήθηκε, η πίστη της αμείφθηκε.
Θα γίνει κατά την πίστη μας.
Όσο ζητούμε από το Θεό, με ειλικρινή πίστη και επιμονή, τόσο θα λάβουμε.
Όσο Του παραχωρούμε τη ζωή μας, τόσο θα έχει τον πλήρη έλεγχο Εκείνος, για τη δόξα Του.

πηγη

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σε πολλούς ανθρώπους υπάρχει το ερώτημα: Μπορούν οι Χριστιανοί που βρίσκονται στον κόσμο να ασχολούνται με τη νοερά προσευχή; Απαντούμε καταφατικά. Ναι! Για να καταλάβουν την προτροπή μας οι ενδιαφερόμενοι, αλλά και την υπόδειξή μας, όσοι δεν γνωρίζουν, θα εξηγήσουμε σύντομα το θέμα ώστε να μην προβληματίζονται από τη διαφορετική ίσως ερμηνεία και προσδιορισμό της νοεράς προσευχής.
Γενικά, η προσευχή είναι η μόνη υποχρεωτική και απαραίτητη εργασία και αρετή για όλους και γι' αυτό μας δόθηκε εντολή να την εργαζόμαστε αδιάλειπτα.
Κάθε τύπος και τρόπος προσευχής είναι ωφέλιμος. Ο σκοπός της πανάρετης αυτής εργασίας είναι να στρέφει και να κρατά το νου του ανθρώπου στο Θεό. Χρειάζεται αρκετή προσπάθεια για να ενεργοποιηθεί και συγκρατηθεί ο νους ώστε να γίνει η προσευχή καρποφόρα και αποδεκτή.
Δεν θα μιλήσουμε για τους άλλους τρόπους προσευχής, που είναι γνωστοί και συνηθισμένοι σε όλους τους Χριστιανούς, παρά μόνο για τη λεγόμενη νοερά προσευχή. Ένα θέμα, που απασχολεί τους ευλαβείς πιστούς επειδή πολλές φορές αγνοείται, παρερμηνεύεται και περιγράφεται μάλλον φανταστικά.
Θα αφήσουμε τους Πατέρες μας να μας οδηγούν για τον ακριβή τρόπο της εφαρμογής και των αποτελεσμάτων αυτής της θεοποιού αρετής, από την κάθαρση ως τον αγιασμό, στον οποίο μας οδηγεί. Θα πούμε τόσα μόνο, εμείς οι ευτελείς, όσα είναι αρκετά για να διασαφηνίσουν τη νοερά προσευχή και να πείσουν τους αδελφούς μας να ασχοληθούν με αυτή.
Την ονομάζουν οι Πατέρες « νοερά » γιατί γίνεται με το νου. Το νου οι Πατέρες μας τον προσδιορίζουν ως ένα ελεύθερο ον, που δεν ανέχεται περιορισμούς και ούτε για πολύ πείθεται για κάτι που δεν μπορεί να συλλάβει. Γι' αυτό, διάλεξαν μόνο λίγες λέξεις σε μια απλούστατη προσευχή -« Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με »- ώστε να μην χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια του νου να συγκρατεί μια μεγάλη προσευχή και, δεύτερο, γύρισαν το νου εσωτερικά και στο κέντρο της λογικής μας ύπαρξης.
Εκεί, παραμένοντας ακίνητος με το νόημα της θείας επίκλησης του γλυκύτατου ονόματος του Κυρίου μας Ιησού, αναμένει να αισθανθεί το συντομότερο δυνατό τη θεία παρηγοριά.
Είναι αδύνατο, επικαλούμενος συνέχεια και με επιμονή, ο πανάγαθος Δεσπότης μας Χριστός, να μην επακούσει και εμφανιστεί, αυτός που τόσο επιθυμεί τη σωτηρία των ανθρώπων.
Επειδή όμως η κατά φύση αρετή που θέλουμε να επιτευχθεί, χρειάζεται και τα κατάλληλα μέσα, έτσι και η ιερή αυτή εργασία χρειάζεται τα απαραίτητα στοιχεία. Η κάποια ησυχία, η αμεριμνησία, η αποφυγή της γνώσης και διήγησης γεγονότων, η εγκράτεια γενικά και η επίμονη συνέχεια και συνήθεια δεν είναι ακατόρθωτα στους ευλαβείς που ενδιαφέρονται για την ιερότατη αυτή εργασία. Η επιτέλεση της προσευχής σε κάποιο χρονικό διάστημα της ημέρας, πάντοτε περίπου το ίδιο, είναι μια καλή αρχή!
Τονίσαμε ασφαλώς την επιμονή ως το πλέον απαραίτητο στοιχείο στην προσευχή. Στην αρχή, όταν συναντάται βία και αντίδραση εσωτερική, είναι απαραίτητο να λέγεται ψιθυριστά η προσευχή ή και δυνατότερα. Όταν κατορθωθεί η καλή αυτή συνήθεια, ώστε με ευκολία να παραμένει και να λέγεται η ευχή, τότε μπορούμε να στραφούμε και εσωτερικά με τέλεια εξωτερική σιωπή. Στο βιβλίο "Οι περιπέτειες ενός προσκυνητού" δίνεται ένα καλό παράδειγμα για την εισαγωγή. Η επιμονή λοιπόν και η προσπάθεια πάντοτε με τα ίδια λόγια της ευχής, θα γεννήσει την καλή συνήθεια, μετά αυτή θα φέρει το κράτημα του νου, οπότε και η παρουσία της Χάρης θα φανερωθεί.
Όπως κάθε αρετή αντιστοιχεί σε ένα αποτέλεσμα, έτσι και η νοερά προσευχή έχει ως αποτέλεσμα την κάθαρση του νου και το φωτισμό και φτάνει το άκρο και τέλειο αγαθό, την ένωση με το Θεό, δηλαδή την απόκτηση του Αγίου Πνεύματος.
Στο θέμα της προσευχής, πρέπει όλοι μας οι Χριστιανοί να αγωνιζόμαστε, ιδίως στη μονολόγιστη νοερά προσευχή. Όπου φτάσει ο καθένας, πολύ κέρδος θα έχει.

Ανώνυμος είπε...

Επομένως, η αδιάλειπτη νοερά προσευχή είναι καθήκον κάθε πιστού, κάθε ηλικίας και γένους και κατάστασης, ασχέτως χώρου και χρόνου και τρόπου μένει πάντα η ίδια και γίνεται σε όλους ό,τι τους χρειάζεται και τους απασχολεί, ώστε κατά τη Γραφή «πας ος αν επικαλέσηται το όνομα Κυρίου, σωθήσεται» (Πραξ. β'' 21).
Δεν υπάρχει κίνδυνος πλάνης, όπως διαδίδεται από μερικούς αδαείς, αρκεί να λέγεται η ευχή με τρόπο απλό και ταπεινό. Είναι πολύ απαραίτητο, όταν λέγεται η προσευχή, να μην υπάρχει στο νου καμιά εικόνα, ούτε του Δεσπότη μας Χριστού, σε οποιαδήποτε μορφή, ούτε της Κυρίας Θεοτόκου ή κάποιου άλλου προσώπου ή παράστασης. Η εικόνα είναι ο τρόπος του σκορπισμού του νου. Επίσης, με την εικόνα γίνεται η είσοδος των λογισμών και της πλάνης. Ο νους πρέπει να μένει στην έννοια των λόγων της ευχής και με πολύ ταπείνωση να περιμένει ο άνθρωπος το θείο έλεος. Οι τυχόν φαντασίες ή φώτα ή κινήσεις, κρότοι και θόρυβοι είναι απαράδεκτα ως διαβολικά τεχνάσματα για να παρεμποδίσουν ή να παραπλανήσουν.
Ο τρόπος της παρουσίας της Χάρης στους εισαγωγικούς είναι χαρά πνευματική ή δάκρυα ήρεμα και χαροποιά, ή ήρεμος φόβος από τη μνήμη των αμαρτιών μας. Προοδευτικά, η Χάρη γίνεται αίσθηση της αγάπης του Χριστού, οπότε εξαφανίζεται τελείως ο μετεωρισμός του νου και θερμαίνεται η καρδιά στην αγάπη του Θεού τόσο, ώστε νομίζει ότι δεν θα αντέξει άλλο. Όλα αυτά και διάφορες άλλες μορφές αντίληψης και παρηγοριάς είναι εισαγωγικά σε όσους προσπαθούν να λένε και να κρατούν την ευχή, όσο από αυτούς εξαρτάται και γενικά όσο μπορούν.
Έως αυτό το σημείο, που είναι τόσο απλά τα πράγματα, κάθε ψυχή ορθοδόξου, βαφτισμένη και με πίστη, μπορεί να τα εφαρμόσει και να βρίσκεται στην πνευματική αυτή ευφροσύνη και χαρά, και να έχει ταυτόχρονα τη θεία προστασία και βοήθεια σε όλες τις πράξεις και ενέργειές της.
Επαναλαμβάνουμε και πάλι την παρακίνησή μας σε όσους αγαπούν το Θεό και τη σωτηρία τους: Να μην καθυστερήσουν να δοκιμάσουν την καλή αυτή εργασία και συνήθεια και δεν θα βρίσκουν λόγια να ευχαριστούν το Θεό για τη χάρη και ελεημοσύνη του, που παρέχει σε όσους κοπιάσουν λίγο στην εργασία αυτή. Γι' αυτό να έχουν θάρρος να μη διστάσουν ή μικροψυχήσουν με τη λίγη αντίδραση ή κόπωση που θα συναντήσουν. Δεν υπάρχει απλούστερο, ευκολότερο και από όλους κατορθωτό πνευματικό επιτήδευμα από τη μικρή ευχή, με τόση πολλαπλή ωφέλεια και προκοπή, στο σημερινό κυκεώνα της τόσης ταραχής, άρνησης και απιστίας. Επιβάλλεται και όταν κάθεται κάποιος και όταν κινείται και όταν εργάζεται και όταν ακόμα βρίσκεται στο κρεβάτι και γενικά όπου και όπως είναι, να λέει από μέσα του τη μικρή αυτή ευχή.
Τρέξτε όσοι απορείτε, όσοι απογοητεύεστε, όσοι είστε θλιμμένοι, όσοι είστε στην άγνοια, όσοι είστε ολιγόπιστοι και ποικιλότροπα όσοι είστε σε δοκιμασίες, τρέξτε στην παρηγοριά και λύση των προβλημάτων σας. Ο γλυκύς μας Ιησούς Χριστός, η ζωή μας, μας αναγγέλλει ότι «χωρις εμου ου δύνασθε ποιειν ουδέν» (Ιω. ιε'' 5).
Να λοιπόν, που όταν τον επικαλούμαστε συνεχώς, ουδέποτε μένουμε μόνοι και επομένως όλα τα μπορούμε με τη βοήθεια Του. Φωτιζόμαστε και γινόμαστε προθυμότεροι και έτσι θα επιτυγχάνουμε να μη μπαίνουμε σε πειρασμούς. Εάν κάποιος θέλει να φτάσει και ψηλότερα, όπου θα τον ελκύσει η πανάγια Χάρη, θα περάσει πάλι από την εισαγωγή αυτή. Και όταν φτάσει στο σημείο εκείνο, θα τον πληροφορήσει κατάλληλα η Χάρη.
Ως επίλογο των γραφομένων, επαναλαμβάνουμε την παρακίνηση, ή μάλλον την ενθάρρυνσή μας, προς όλους τους πιστούς, ότι μπορούν και επιβάλλεται να ασχολούνται με την ευχή « Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με », τη λεγόμενη νοερά προσευχή, με βέβαιη πίστη ότι πολύ θα ωφεληθούν σε οποιοδήποτε στάδιο κι αν φτάσουν. Η μνήμη της αιώνιας ζωής και η ταπεινοφροσύνη εγγυούνται την επιτυχία, με τη Χάρη του Χριστού, του οποίου η επίκληση θα είναι ο στόχος της αγαθής απασχόλησης. Ιδού καιρός να ετοιμάσει ο καθένας το μέλλον του! Η Χάρη του Κυρίου Ιησού Χριστού να είναι με όλους τους Χριστιανούς. Αμήν.

Ανώνυμος είπε...

Όταν είναι παρούσα η ευχή, ο άνθρωπος δεν παραδίνεται στον πειρασμό που παραμονεύει γιατί « ο αγρυπνών και προσευχόμενος δεν εμπίπτει εις πειρασμόν ». Επίσης, ο άνθρωπος δεν παραδίνεται σε σκοτισμό, ώστε να είναι παράλογος και να κάνει λάθος στην κρίση και απόφασή του. Δεν πέφτει σε ραθυμία και αμέλεια, που είναι η βάση πολλών κακών. Δεν νικάται από πάθη και αδυναμίες και ιδίως όταν τα αίτια είναι κοντά. Απεναντίας, αυξάνει ο ζήλος και η ευλάβειά του, γίνεται πρόθυμος προς αγαθοεργία, είναι πράος και αμνησίκακος, αυξάνει καθημερινά η πίστη του και η αγάπη του στο Χριστό και αυτό τον υποκινεί για την κατόρθωση όλων των αρετών. Έχουμε πάρα πολλά παραδείγματα σύγχρονων ανθρώπων, και ιδίως νέων, που με την καλή συνήθεια της ευχής σώθηκαν από τρομερούς και θανάσιμους κινδύνους ή πτώσεις σε μεγάλα κακά.

Ανώνυμος είπε...

Η ευχή αυτή, περιέχει και την πίστη και την επίκληση και την ελπίδα και με τόσο μικρό κόπο και ασήμαντη προσπάθεια, τηρεί την καθολική εντολή «αδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α'' Τιμ. ε'' 17), με όλη την τεράστια σημασία των αποτελεσμάτων της.
Σε όποιο λόγο των Πατέρων μας κι αν στραφεί κάποιος ή και στους θαυμαστούς βίους τους, δεν θα συναντήσει καμιά άλλη αρετή να εξυμνείται τόσο και να εφαρμόζεται με ζήλο και επιμονή, ώστε να αποτελεί, μόνη αυτή, το ισχυρότερο μέσο της εν Χριστώ επιτυχίας. Δεν έχουμε σκοπό να εκθειάσουμε ή να περιγράψουμε αυτή τη βασίλισσα των αρετών, γιατί ό,τι και να πούμε εμείς, μάλλον θα τη μειώσουμε. Ο σκοπός μας είναι να παρακινήσουμε και να ενθαρρύνουμε κάθε πιστό στην εργασία της, και καθένας μετά θα διδαχθεί από την πείρα του, γιατί εμείς πολύ λίγα είπαμε.

Ανώνυμος είπε...

η καλυτερη στιγμη για να προσευχεσαι ειναι στο τελος της ημερας,το βραδυ,που σκεφτεσαι κ αξιολογεις ολες τις πραξεις σου.

Ανώνυμος είπε...

O Αρχιεπίσκοπος θεσσαλονίκης άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς,είχε κάνει εισήγηση στην τότε εξουσία, να διδάσκεται απο το δημοτικό σχολείο στα Ελληνόπουλα η παντοδύναμη μονολόγιστη ευχή του ονόματος του θεού
το "Κύριε Ιησου Χριστέ ελέησον με."
Η τότε εξουσία δεν το εφάρμοσε.
Άς ελπίσουμε ότι με τις ευχές σου απο κεί πάνω που είσαι άγιε μου Γρηγόριε, έστω και τόσο καθυστερημένα, μία μελλοντική αληθινά Ελληνική κυβέρνηση να σου το κάνει το χατήρι.Αμήν.

Ανώνυμος είπε...

Ο Καθε ανθρωπος εχει τον δικο του τροπο να επικοινωνει με το θεο!αναλογα την ψυχικη του κατασταση θα μιλησω προσωπικα για μενα!αγαπω τους ψαλμους του ΔΑΥΙΔ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΙ ομως πολλες φορες θελω να ευχαριστησω την παναγια τοτε ερχονται η χεραιτισμοι και η παρακληση ομως ο θεος δεν χρειαζεται κατεβατα και φαρισαισμο!στην μεγαλη μου λυπη εκει στη γωνια του δωματιου μου εκει που δεν με βλεπει κανεις εκει ριχνω θαλλασσες τα δακρια του πονου η της εκφρασης αγαπης προς τον χριστο μου (συνγωρεστε μου το κτιτικο δεν ειναι απο εγωισμο ειναι επειδη ετσι νιωθω)και πιστεψτε με στο πλευρο μας στεκετε ο φυλακας αγγελος μας και ολα τα βλεπει δεν ειμαστε ποτε μονοι!!ας μην πει κανεις οτι δεν εχει χρονο η καποιοι πιο παλιοι οτι δεν ξερουν γραμματα η μεγαλυτερη προσευχη ειναι η νοερα προσευχη το κομποσχοινι λογια απλα ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ Ας αγαπησουμε τον θεο και ασ τον αναζητησουμε δια μεσου της προσευχης ταπεινα με μετανοια ενα βημα θα κανουμε εμεις την αρχη και τα υπολοιπα ο κυριος ζουμε πολυ δυσκολες στιγμες και ερχοντε τα χειροτερα!οσα μας ειπαν οι γεροντες μας δια μεσου των προφητειων ηδη τα ζουμε αλλα και ο ιδιος ο κυριος ολα μας τα ειπε γιαυτο δεν πρεπει να παρασυρομεθα οποιος αναζητειτην αληθεια θα την βρει στην καινη διαθηκη και την αποκαλυψη απο 2011 χρονια πριν
ο κυριος ειπε ο ουρανος και η γη παρελευσονται
οι δε λογοι μου ομως ποτε!!και ο ΔΑΥΙΔ μας λεει:
εαν ο ιδιος ο κυριος δεν οικοδομοισει και δεν ευδοκησει εις την ανοικοδομησιν ενος οικου ματαιως εκοποιασαν οι οικοδομουντεσ αυτον.Εαν ο ιδιος ο κυριοςδεν φυλαξει μιαν πολιν ματαιως ηγρυπνησαν οι φρουροι της.Δεν αγαπαμε το θεο ειμαστε υποκριτες λεμε το πατερ ημων ετσι για να πουμε οτι προσευχηθηκαμε και βγηκαμε απο την υποχρεωση !!και δος ημιν σημερον τον αρτον τον επιουσιον λεμε και ζητουμε αρτο για 200 χρονια
να αποταμιευουμε στις τραπεζες και να ταποτελεσματα!γεννηθητω το θελημα σου λεμε και μετα γιατι θεεμου μου τοκανες αυτο και δεν υπαρχει θεος αφου δεν μας εκανε τη χαρη να γινει το δικο μας θελημα κυνηγουσαμε τα ματαιοδοξα δουλεια δουλεια για να εχουμε σπιτια αυτοκινητα ηλεκτρικες συσκευες οχι παλιωσαν αυτες να παρουμε καινουργιες και τωρα μολις ακουστει το πρωτο μπαμ τι απο ολα αυτα ανθρωπε θα σου χρειαστει;τι καλα θα ξεχασεις το σαμπουαν και θα θυμηθεις το πρασινο σαπουνι εαν προνοησεις και αυτο να το αποθηκευσεις!θα θυμασαι ποσες φορες πεταξες φαγητο γιατι δεν σου αρεσε και θα κλαις μετανιωμενος για τα λαθη σου και την ευλογια που σου χαρισε ο θεος και συ ησουν ανικανος να εκτιμησεις!συγχωρεστε με εαν αυτα που ειπα δεν σας αρεσαν την αληθεια πρεπει να εχεις δυναμη και να την λες και να την ακους ειμαι συνσχολιαστης αλλα επιλεγω αυτην την στιγμη την ανωνυμια γιατι οτι σας ειπα βγηκαν απ την ψυχη μου με συντριβη.Ας βαλουμε μια αρχη ας μετανοησουμε ας προσευχηθουμε να μασ λυπηθει ο θεος και ας θυμηθουμε πως ο ληστης την τελευταια στιγμη πανω στο σταυρο μετανοησε αναγνωρισε τον Χριστο ως θεο και εγινε ο πρωτος ανθρωπος του παραδεισου!!

Ανώνυμος είπε...

κανοντας πλακα σε καποιο φιλο εδω μεσα που διαρκως
τονιζει πως ειναι ο Θεος του ονειρου του λεω στειλε μου ενα ωραιο ινειρο να ξυπνησω παραδεισενια και το ιδιο βραδυ βλεπω εναν αγγελο να αιωρηται σε οριζοντια θεση με τα χερια ανοιχτα οι παλαμες ειχαν κατακορυφη κληση προς τα κατω και απο τισ ακρεσ των δακτυλων ξεκινουσε ενα φως οπως ενας προβολεας φωτιζει ενα σημειο και κατω ακριβως η Ελλαδα μας οπως φαινεται απο το χαρτι φωτισμενη και ακουωφωνη να μου λεει:ετσι θα φυλαξει ο θεος την Ελλαδα!!προσοχη μην παρεξηγηθω απλα ηταν το πιο ομορφο ονειρο που ειδα το συνεδεσα με την πλακα που ομως ευχομαι να μην ειναι μονο ονειρο!!κυκλοφορω αναμεσα σας επιτρεψτε μου την ανωνυμια.