Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Χωρίς λόγια..........


9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ 1 000 000 ΛΕΞΕΙΣ.ΣΚΑΤΑ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΜΟΥ..

Ανώνυμος είπε...

Τον τελευταιο καιρο εχω παρατηρησει οτι οταν ερχονται καινουρια μετρα και ο κοσμος ειναι αναστατωμενος προβαλλονται τετοιες εικονες,με σκοπο να το βουλωνουμε γενικως,να αισθανομαστε τυψεις και να ειμαστε ευχαριστημενοι με τα ψιχουλα που μας απεμειναν.Ειναι σα να μας λενε, βλεπετε; υπαρχουν και χειροτερα.Οταν βλεπω τετοιες εικονες οργιζομαι γιατι ο πλανητης γη μπορει να μας θρεψει ολους.

Ανώνυμος είπε...

apo pou einai auto apo tin patision ? i tin axarnon ?

Ανώνυμος είπε...

Τι αδικος και σκληρος που ειναι αυτος ο κοσμος...

Ανώνυμος είπε...

Δέν χρειάζονται τα γαμ... λεφτά της UNIC..F(σιγά μ'ην πάνε εκει. Τα διαμάντια που τους ανοίκουν να στείλει πίσω ο rothchild kai οι οικογένειες που τα αγόρασαν φυσικά. Δέν έχουν παντόφλες να φορέσουν οι αφρικάνοι με αποτέλεσμα να σκίζουνε τα πόδια τους σε διαμάντια. να έχουν τοσο πλουτο και να μην μπορουνε να τον χαρουν. Έτσι μας θελουν κ εμας ΝΤΡΟΠΗ

Ανώνυμος είπε...

τραγική ειρωνεία, δέν έχουν νερό και σκίζουν τα πόδια τους πάνω σε τι??? Ούτε καρφιά ούτε αγκάθια. Αλλα σε ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ

ΙΩΑΝΝΑ είπε...

ΡΕ ΑΛΗΤΕΣ ΡΕ ΚΑΘΙΚΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΑΣ?
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ? ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ?
ΟΛΟΙ ΟΙ ΙΣΧΥΡΟΙ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΚΑΙΓΟΣΑΣΤΕ ΑΙΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΤΕ ΓΙΑ ΣΩΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΛΕΠΕΤΕ.........ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΚΑΙ ΑΚΟΥΩ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟς ΜΟΥ ΕΥΑΤΟΣ ΜΟΥ.

Ανώνυμος είπε...

Προς 19 Νοεμβρίου 2011 12:55 μ.μ.
Ο σκοπός καταλαβαίνω ότι είναι η προειδοποίηση πως κάποια στιγμή έτσι θα καταντήσουν τα παιδιά της Ελλάδας κι όχι μόνο.
Πολύ σωστά αναρωτήθηκε ο φίλος παραπάνω αν είναι στην Πατησίων ή την Αχαρνών.

Shinigami είπε...

Είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις τέτοιες εικόνες. Δεν μπορώ καν να φανταστώ ή να μπω στην ψυχολογία αυτών των παιδιών.

Και όπως ανέφεραν κάποιοι σχολιαστές παραπάνω, τρέμω στην ιδέα, εκεί που μας πάνε, να μην μπορούμε να προστατεύσουμε τα δικά μας παιδιά.

Είμαι ανήμπορα ανήσυχος για το μέλλον του δικού μου (εδώ αναρωτιέμαι για το δικό μου μέλλον...)