Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Θνησιγενής κυβέρνηση χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση


Η μόνη ευχάριστη εικόνα της ημέρας. Ο ΓΑΠ εγκαταλείπει οριστικά το Μαξίμου Πώς θα συμπλεύσουν ο Πάγκαλος με στελέχη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ; Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν. Αυτό θα μπορούσε να είναι το πρώτο σχόλιο για τη νέα κυβέρνηση η οποία είναι η παλιά… επιτυχημένη ομάδα του ΠΑΣΟΚ μου μας έφερε στο χάλι αυτό...
ολίγον ΝΔ (όπως λέμε ολίγον έγκυος) και κάτι απολειφάδια από τον Χερ Καρατζαφέρη ο οποίος είναι τελικά ο κερδισμένος της όλης υπόθεσης. Αλλά γι’ αυτό θα μιλήσουμε παρακάτω. Ο Λουκάς Παπαδήμος, λοιπόν, καλείται να κυβερνήσει μια ακυβέρνητη πολιτεία και να τιθασεύσει διάφορες πολιτικές ομάδες, την ίδια ώρα όμως που ο ίδιος έχει αποδομήσει τους πολιτικούς. «Εγώ δεν είμαι πολιτικός», είπε στην πρώτη του δήλωση, επιχειρώντας προφανώς να διαχωρίσει τον εαυτό του και τους λοιπούς τεχνοκράτες από το … παλαιό πολιτικό σύστημα. “Εγώ δεν είμαι σαν τους πολιτικούς” ήθελε να πεί στην πραγματικότητα. Την ίδια στιγμή οι γνωστοί μεγαλόσχημοι αναλυτές στον Σκάι, λένε ότι τέλειωσε το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα και έχουν το σκοπό τους. Θέλουν με κάθε τρόπο να επιβάλουν τους δικούς τους εντολοδόχους πρωθυπουργούς που δεν έχουν ούτε τη νομιμοποίηση της κάλπης, ούτε καν έχουν εκτεθεί στον ενεργό πολιτικό στίβο. Είναι σαφές ότι και ο κ. Παπαδήμος και οι διαπλεκόμενοι υποστηρικτές του επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την οργή του κόσμου για τους πολιτικούς, τους οποίους προσπαθούν να πετάξουν σαν στυμμένη λεμονόκουπα τώρα που χρεοκόπησαν κι αυτοί, αφού όμως τους εκμεταλλεύτηκαν επί δεκαετίες για να κάνουν περιουσίες. Όμως η οργή δεν ήταν τυφλή, αλλά προέκυψε τους τελευταίους 20 μήνες της καταστροφικής διακυβέρνησης του κ. Παπανδρέου. Και επειδή η διαπλοκή και το εκδοτικό κατεστημένο τα κατάφερναν πολύ καλά αυτά τα χρόνια στις ισορροπίες κορυφής, αλλά με τον λαό δεν τα πήγαιναν ποτέ καλά θα πούμε και κάτι ακόμα: Η υπομονή του κόσμου έχει εξαντληθεί με όλους και με όλα και από τα γιαούρτια και τα αυγά δε θα γλιτώσουν ούτε τα σινιέ… ευρωπαϊκό κοστούμι. Ας εκμεταλλευτεί λοιπόν η νέα κυβέρνηση τις λίγες ημέρες που θα της χαρίσει η βιολογική ανάγκη του κόσμου για λίγη ανάπαυλα και μετά να ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τα χειρότερα Πρόκειται για μια θνησιγενή κυβέρνηση χωρίς συνταηγματική και λαϊκή νομιμοποίηση την οποία ήδη ο λαός αποστρέφεται. Την δουλίτσα τους ήρθαν να κάνουν και μετά θα εξαφανιστούν. Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε για να μας φορέσουν μεσήλικες γιάπηδες δεύτερης διαλογής τεχνοκρατικά κουστούμια Κατά τα λοιπά, ξεχωρίζουν ορισμένα στοιχεία στη νέα κυβέρνηση: Κατ’ αρχάς να πούμε για τον ΛΑΟΣ και τα στελέχη που επέβαλε στην κυβέρνηση. Ο κ. Μάκης Βορίδης, κουμπάρος του Λεπέν, φλέρταρε εντόνως με τη ΝΔ για καιρό, αναβαπτίστηκε στον Καρατζαφέρη και τώρα αναλαμβάνει το Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων. Σκεφτείτε μόνο τη διαπλοκή που περιμένει πως και πως το μοίρασμα των δημόσιων έργων. Ένα βραχύβιο και αναλώσιμο υπουργό ήθελαν προκειμένου να κάνουν τις δουλειές τους. Ερωτηματικό παραμένει η στάση του κ. Βορίδη στην απελευθέρωση των ταξί και φορτηγών. Θα το προχωρήσει το νομοσχέδιο ή θα ανατραπεί πλήρως η πολιτική Ραγκούση; Δύο άλλα στελέχη του ΛΑΟΣ, ο Δονείς, Μπουμπούκος. Γεωργιάδης και το Αστέρι της πολιτικής Αστέριος Ροντούλης αναλαμβάνουν ο ένας το Ναυτιλίας και ο άλλος το υφυπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης με αρμοδιότητα τη ζωική παραγωγή. Φαίνεται ότι ξέρει από ζώα αφού είχε αποκαλέσει τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, συντρόφους του τώρα στο υπουργικό συμβούλιο, «γομάρια». Ο δε Αδωνις Γεωργιάδης, θα έχει πολύ καλά… νταραβέρια με τους εφοπλιστές, ενώ θα μπορεί και η Μπουμπούκα του να σπάσει καμιά σαμπάνια σε νεότευκτα πλοία. Κατά τα λοιπά πρέπει να προσέξουμε τα εξής: Το οικονομικό επιτελείο μένει το ίδιο παρά την προσθήκη του αξιόλογου κ. Μουρμούρα. Δηλαδή ήταν τόσο επιτυχημένο, τόσο ευχαριστημένοι όλοι από τα έσοδα που κράτησαν τον κ. Βενιζέλο, τον κ. Οικονόμου και τον κ. Σαχινίδη για να ολοκληρώσουν το θεάρεστο έργο τους; Δράμα για τον Γ. Ραγκούση ο οποίος σε λίγους μήνες από δεξί χέρι και υπερυπουργός υποβιβάστηκε αρχικά στο υποδομών όπου τον σταύρωσαν οι ταξιτζήδες και τώρα πήγε να κάνει την ορντινάτσα του Αβραμόπουλου. Ομοίως και ο φέρελπις κ. Μόσιαλος που δεν πρόλαβε να χαρεί την υπουργοποίησή του και εξαφανίστηκε, προφανώς διότι ο Γ. Παπανδρέου δυσαρεστήθηκε επειδή συμπαρατάχτηκε με το κίνημα κατά του δημοψηφίσματος. Ίσως και γιατί είχαν εξοργιστεί βουλευτές γιατί είχε θίξει τα βουλευτικά τους προνόμια. Έμεινε ο Θ. Πάγκαλος, κι αυτό είναι θαύμα. Προφανώς ο κ. Παπαδήμος τον θέλει μέσα στην κυβέρνηση παρά έξω και να τον βρίζει μέρα – νύχτα. Το ερώτημα είναι πώς θα συμπλεύσουν ο κ. Πάγκαλος με στελέχη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ που μέχρι τώρα βρίζονταν ασυστόλως. Στην κυβέρνηση έμεινε πλέον ένας κηπουρός, ο Π. Γερουλάνος, όλοι οι άλλοι έχουν πάει σπίτι τους. Έμειναν στις θέσεις του και δύο από την τρόικα, η Α. Διαμαντοπούλου και ο Α. Λοβέρδος. Το πρόβλημα το έχει εδώ που τα λέμε και η ΝΔ η οποία καλείται να συγκυβερνήσει με ανθρώπους που είχε βάλει για τα καλά στο στόχαστρο και δικαίως. Ας πούμε π.χ. ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου φέρνει ένα νομοσχέδιο και η ΝΔ διαφωνεί. Πώς θα κάνει κριτική στον άνθρωπο που μέχρι και ειδικό δικαστήριο είχε ζητήσει; Το ίδιο και στον κ. Βενιζέλο που τον είχε πατήσει κάτω τις τελευταίες εβδομάδες.
Πηγη