Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Το γεγονός ότι ψηφίζουμε κάθε 4 χρόνια, δεν είναι Δημοκρατία


Από την Αγωγή του Πολίτη (γυμνάσιο την διδασκόμουν, θυμάμαι..):
Η Δημοκρατία κατ’αρχάς θέλει ανεξαρτησία κυβέρνησης-βουλής, η κυβέρνηση απλά προτείνει, η βουλή νομοθετεί.
Σε ένα πρόσφατο παράδειγμα δηλαδή, όταν ο ΓΑΠ “ απολύει” απ’το κόμμα του, τους 3 που δεν ψήφισαν μνημόνιο η δημοκρατία αμέσως καταργήθηκε, γιατί καταλύθηκε η βασική αρχή της, που είναι η ανεξαρτησία εκτελεστικής-νομοθετικής αρχής.


Άλλες χώρες για να αποφεύγουν τέτοια πραξικοπήματα έχουν δεύτερη βουλή την οποία εκλέγει ονομαστικά ο κόσμος σε χωριστές εκλογές. Στην Ελλάδα όχι μόνο δεν έχουμε τέτοιο πράγμα αλλά ο εκλογικός νόμος δίνει ως έξτρα πριμ έδρες στο πρώτο κόμμα για να εξασφαλιστεί σίγουρα η αποτελεσματικότητα του πραξικοπήματος.
Χώρια που κάποιες μικρές κι ασήμαντες συμβάσεις όπως… κάτσε να σκεφτώ μια μικρή κι ασήμαντη… α ναι! Εκείνη η συμβασούλα δανείου με την τρόϊκα, αυτή καλέ που λέει: “ ή μας δίνετε και τα σώβρακα ή σας παίρνουμε και τα πηγάδια στα βραχοβούνια”, ε λοιπόν αυτή δεν πέρασε καν απ’τη βουλή, απλά την υπέγραψε ο υπουργός οικονομικών και την έστειλε έξω. Έτσι απλά.
Δεύτερον: πρέπει να υπάρχει σύνταγμα, και το σύνταγμα να τηρείται. Ξέρεις ποιανού δουλειά είναι στη “ Δημοκρατία” της Ελλάδας να ελέγχει αν κάθε νέα νομοθεσία είναι σύμφωνη με το σύνταγμα; Κανενός.
Άλλες χώρες έχουν συνταγματικό δικαστήριο, εμείς όχι. Ξέρεις πόσες παραβιάσεις του ελληνικού συντάγματος υπάρχουνε; Από την πιό μικρή που είναι οι άδειες των τηλεοπτικών καναλιών (που δεν υπάρχουνε) μέχρι την εκχώρηση της οικονομικής διακυβέρνησης της χώρας στην τρόϊκα.
Τρίτον: ο πρόεδρος δεν είναι διακοσμητικός. Στην Ισλανδία η βουλή ψήφισε κάτι ανάλογο με την τρόϊκα τη δική μας, και βγήκε ο πρόεδρας τους και λέει δεν το υπογράφω εγώ αυτό το πράμα, να πάει σε δημοψήφισμα. Και πήγε, και ο κόσμος ψήφισε κατά και δεν πέρασε. Τι σου κάνει ένα δημοψηφισματάκι έ; Για λέγε, θυμάσαι πότε ήταν το τελευταίο δημοψήφισμα στην Ελλάδα;
Για να μην αρχίσω με την ανεξαρτησία δικαστικής-εκτελεστικής αρχής γιατί δε θα τελειώσω ποτέ.
Αυτά εμάς μας τα έμαθαν στο σχολείο (δημόσιο), τους πολιτικούς μας που πήγανε στο αμερικάνικο κολέγιο δεν ξέρω τί τους είπανε ότι είναι δημοκρατία.
Γι’αυτό αγαπητοί αναγνώστες, μη λέτε αυτό το πράμα που έχουμε στην Ελλάδα δημοκρατία. Πείτε το ότι θέλετε, πείτε το Μπάμπη, πείτε το Μήτσο, αλλά δημοκρατία μην το λέτε γιατί βγάζω φλύκταινες.
Είναι που είναι η κοινοβουλευτική δημοκρατία στραβή κι ανάποδη απ’τη φύση της, εμείς της έχουμε ρίξει και δυο γεμάτες με τη βαριοπούλα και την έχουμε αφήσει εντελώς ανάπηρη.
Μπορούμε να κατηγορήσουμε τους ψηφοφόρους για το ένα δευτερόλεπτο κάθε 4 χρόνια κατά το οποίο συμμετέχουν στην εξουσία, και όντως για αυτό έχουν ευθύνη. Αλλά δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε για τίποτα άλλο από αυτά που κάνει ο Καρανδρέου και ο Παπαμανλής το υπόλοιπο 99,99% του χρόνου.
Ο Έλληνας ψηφίζει, αλλά από εκεί και πέρα δεν έχει κανένα τρόπο να επιβάλλει την εφαρμογή αυτών που του υποσχέθηκαν (“λεφτά υπάρχουν, δε θα μπήξουμε φόρους”, “ δε θα προσφύγουμε στο ΔΝΤ, γιατί αυτό είναι που καταστρέφει οικονομίες” και άλλες τέτοιες “ αλήθειες”), ούτε μπορεί να αντικαταστήσει αυτούς που τα υποσχέθηκαν και δεν τα τήρησαν (να ζητήσει νέες εκλογές), ούτε μπορεί να συμμετάσχει ο ίδιος στις σημαντικές αποφάσεις (δημοψήφισμα).
Επίσης δεν έχει καμμία ασφαλιστική δικλείδα ότι τουλάχιστον κάποιες βασικές αρχές θα τηρηθούν (Σύνταγμα) και δεν έχει κανένα τρόπο να επιβάλλει τη συμμετοχή στην εξουσία αυτών που επέλεξε να τον αντιπροσωπεύσουν (Βουλή). Ούτε φταίει στην τελική που είναι ανίδεος, που δεν ξέρει το ίδιο του το πολίτευμα (νομίζει ότι ψήφος κάθε 4 χρόνια=δημοκρατία), δεν ξέρει την πρόσφατη ιστορία της χώρας του (δεν έχει γραφτεί κάν), δεν καταλαβαίνει την οικονομία του τόπου του. Ότι του σερβίρουνε οι δημοσιογράφοι και το Υπουργείο Παιδείας, αυτά τρώει, δεν έχει ο καθένας τη δυνατότητα να ελέγχει από 30 πηγές ότι του σερβίρουνε.
Με αυτές τις συνθήκες δεν είναι και πολύ παράξενο ότι ο Έλληνας καταφεύγει σε παράνομα ιδιωτικά μέσα (βύσμα-λάδωμα-πώληση ψήφου για φτηνό αντίτιμο). Δεν έχει άλλο τρόπο να επιβιώσει.
Από τη μία λοιπόν, ναι υπάρχει ευθύνη για την ψήφο, υπάρχει παραβατικότητα και αντικοινωνική συμπεριφορά, αλλά πρέπει να δούμε και πώς προέκυψε και τί την προκάλεσε πριν αρχίσουμε να ρίχνουμε ευθύνες για φαντασιακές “αποφάσεις του λαού” και “δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις”.
Όχι ότι έχει καμμία σημασία δηλαδή…

Αυτή είναι η Ελλάδα και δεν αλλάζει.

Αλλά τουλάχιστον να ξέρουμε τί είναι…
Πηγη

1 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Aυτά να τα πεις και στα ΖΩΑ που δεν πατάνε ούτε καν κάθε 4 χρόνια να ψηφίσουν.
Και όποιος λέει ότι η Ελλάδα δεν αλλάζει είναι ή πλανεμένος ή βαλτός!