Λογαριασμός αλληλεγγύης για την απόσβεση του Δημοσίου Χρέους
Κάνοντας μία ιστορική αναδρομή, πηγαίνοντας δηλαδή κάπου..
.... 80 χρόνια πίσω στην Ελληνική πολιτική ιστορία, μπορεί να αντιληφθεί κανείς περίτρανα το που κατέληξε ιστορικά το περιεχόμενο ανάλογων "λογαριασμών" που δημιουργήθηκαν κατά καιρούς από το Ελληνικό Κράτος, με τον ίδιο σκοπό κάθε φορά, την οικονομική δηλαδή ανασυγκρότηση της χώρας.
Ο κ. ΓΑΠ στην Σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ (20.03) δήλωνε: "Να είσαστε όλοι βέβαιοι, να είναι ακόμη πιο βέβαιοι οι διάφοροι καλοθελητές, που καθημερινά διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις για τη χώρα μας, με προφανείς σκοπιμότητες: Η Ελλάδα δε θα χρεοκοπήσει. Δε θα την αφήσουμε να χρεοκοπήσει!"
Προσωπικά ελπίζω για το αντίθετο, αλλά θεωρώ τη χρεοκοπία της χώρας δεδομένη. Και αυτό, όχι γιατί την επιδιώκουν κάποιοι "καταχθόνιοι" και "σκοτεινοί" κερδοσκόποι, αλλά γιατί το κράτος μας και η οικονομία του, δεδομένων των "διαστημικών" επιτοκίων που κατέληξε σήμερα να πληρώνει, δε θα μπορεί σε λίγο να σηκώσει το βάρος της εξυπηρέτησης των δανείων που το ίδιο έχει λάβει. Βέβαια ο κ. ΓΑΠ Πρωθυπουργός είναι, όλο και κάτι θα ξέρει παραπάνω από εμένα, οπότε λέω να πειστώ από τις διαβεβαιώσεις του.
Η δήλωσή του όμως αυτή, μοιάζει εξαιρετικά με ανάλογη δήλωση του Ελευθέριου Βενιζέλου, σε διάγγελμά στον Ελληνικό λαό την 27.09.1931 (την αντιγράφω από την εφημερίδα "Ποντίκι"):
"Δίδω προς τον Ελληνικόν λαόν την προσωπική διαβεβαίωσιν, ότι έχω απόλυτον την πεποίθησιν ότι ημπορούμεν να διατηρήσουμε την ακεραιότητα του εθνικού μας νομίσματος και να αποφύγουμε επομένως τας συμφοράς που θα επακολουθήσουν την ανατροπή της σταθεροποιήσεως..."
Την εποχή εκείνη είχαν ανακαλύψει μίαν άλλη νομισματική πανάκεια για τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας, την οποία αντί για EUR την ονόμαζαν "χρυσή δραχμή". Για να στηριχθεί το "ισχυρό νόμισμα" της Ελλάδας που ήταν "κλειδωμένο" με τη χρυσή Αγγλική λίρα, ξεπουλήθηκε κυριολεκτικά το σύμπαν. Ολες οι υποδομές της χώρας παραχωρήθηκαν σε ξένες εταιρείες ενώ η "χρυσή δραχμή" χρηματοδοτήθηκε αδρά με πληθώρα δανείων (όπως δηλαδή και σήμερα..).
Για να στηριχθεί η "χρυσή δραχμή" και το Πρόγραμμα Δημόσιου Δανεισμού, εφαρμόστηκε σκληρή λιτότητα, με κατάργηση κάθε κοινωνικής δαπάνης. Η μόνη κοινωνική πρόνοια που είχε απομείνει στη χώρα ήταν τα λαικά συσσίτια των φιλανθρωπικών σωματείων. Μάλιστα οι εφημερίδες της εποχής δημοσίευαν καθημερινά τα ονόματα των ανθρώπων που πέθαναν από την πείνα. Το κράτος προκειμένου να στηρίξει τη "χρυσή δραχμή", έφτασε ακόμη και στο σημείο να κλείσει σχολεία και να απολύσει δασκάλους. Οι Δημ. Υπάλλ. δέχτηκαν μείωση των αποδοχών τους κατά 50%, πολλοί απολύθηκαν, ενώ απαγορεύτηκαν ο συνδικαλισμός, οι απεργίες και οι διαδηλώσεις!
Η Ελλάδα βρέθηκε και τότε υπό διπλή κηδεμονία, του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου και της Δημοσιονομικής Επιτροπής της Κοινωνίας των Εθνών, Οργανισμοί που προκειμένου να προστατεύσουν τα συμφέροντα των δανειστών της χώρας μας, απαιτούσαν να "χυθεί αίμα"!
Η τότε κυβέρνηση της χώρας - ως τυφλό και πειθήνιο όργανο - εκτέλεσε με ζήλο τις έξωθεν εντολές. Τα αποτελέσματα υποθέτω ότι τα φαντάζεστε. Λίγους μήνες μετά τη δήλωση του Βενιζέλου, η "χρυσή δραχμή" συντρίφτηκε και η χώρα κήρυξε επίσημα χρεωκοπία, λόγω αδυναμία πληρωμής των χρεών της. Με το χρεοστάσιο στο χέρι η χώρα παραδόθηκε στο έλεος των δανειστών της οι οποίοι - προκειμένου να πάρουν πίσω τα λεφτά τους - έφεραν ξανά στη χώρα το βασιλιά που είχε εκδιωχθεί το 1922, βοηθώντας έτσι να ανοίξει ο δρόμος για τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου του Μεταξά.
Και τότε, όπως και σήμερα, οι λόγοι που οι πολιτικές δυνάμεις (οι οποίες έφεραν ακέραια την ευθύνη για τη χρεωκοπία της χώρας) επικαλούνταν - προκειμένου να δικαιολογηθούν - ήταν η "ατάσθαλος οικονομική πολιτική" του κράτους.
Και τότε, όπως και σήμερα με το EUR, κάθε σκέψη για εγκατάλειψη της "χρυσής δραχμής", ισοδυναμούσε με "αυτοκτονία" και θα είχε σαν αποτέλεσμα "σεισμούς", "λιμούς" και "καταποντισμούς"...! Μόνο που οι σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί ήρθαν τελικά, ως αποτέλεσμα της "εθνικής" προσπάθειας διάσωσης του ισχυρού νομίσματος. Προκειμένου λοιπόν να διασωθεί το "ισχυρό νόμισμα", ας πέθαινε η χώρα και ο λαός της.
Μέχρι και ειδικό Ταμείο ιδρύθηκε το 1930 για τη στήριξη της δραχμής, ανάλογο με αυτό του κ. Πετσάλνικου σήμερα. Οι άνθρωποι μάλιστα του Ταμείου αυτού οργάνωναν δεξιώσεις στα "υψηλά" σαλόνια των Αθηνών και καλούσαν τους κυρίους και τις κυρίες του "καλού" κόσμου να δώσουν χρήματα, κοσμήματα καθώς και ότι άλλο πολύτιμο είχαν "δια την εθνική υπόθεση".
Η εξέλιξη ήταν λίγο-πολύ προβλέψιμη. Κάποιοι "αετονύχηδες", λίγο πριν την επίσημη χρεωκοπία, καταχράστηκαν τα χρήματα του Ταμείου και κατέφυγαν σε χώρες της Λατινικής Αμερικής για να τα φάνε "εν ειρήνη", στην υγεία των κορόιδων!
Αλλάζει ο Ελληνας ωρέ...;
Δημοσιεύτηκε στο www.capital.gr , στη στήλη "Σιωπητήριο", την 14.04.2010 (TheBanker)
Σημείωση Anti-ntp:
Το παραπάνω παρετέθηκε για τα ιστορικά στοιχεία που περιλαμβάνει. Συμφωνούμε με τον συντάκτη του, ότι η χρεωκοπία (ακριβέστερα: στάση πληρωμών και αναδιαπραγμάτευση του χρέους) είναι αναπόφευκτη, δεν τη θεωρούμε όμως ανεπιθύμητη, εφόσον οδηγήσει σε έξοδο από το φαύλο κύκλο του δανεισμού. Η απεξάρτηση από την ηρωΐνη είναι ιδιαιτέρως επώδυνη, όμως η συνέχιση της εξαρτήσεως είναι μοιραία.
Επίσης, ακριβώς επειδή ο Έλληνας δεν αλλάζει, να θυμίσουμε ότι και στην κλασσική αρχαιότητα ακόμα υπήρχαν καταχραστές και προδότες. Και τότε αρκετοί τη γλίτωναν. Οι υπόλοιποι όμως κρατούσαν για τελευταία τους ανάμηνση από αυτόν τον κόσμο το τρύπημα της λεπίδας ή τη γεύση του κωνίου.
Αναδημοσίευση από:
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου